17. Ceza Dairesi 2020/1793 E. , 2020/2229 K.
MAHKEME KARARI : Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 02/05/2019 tarih, 2018/581 Esas ve 2019/236 Karar
HÜKÜM : Mahkumiyet
SUÇLAR : Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali
Mahkemenin 02/05/2019 tarih, 2018/581 Esas ve 2019/236 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyiz edilmesi neticesinde Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 08/01/2020 tarih ve 2019/69687 numaralı tebliğnamenin düzenlendiği anlaşılmakla yapılan temyiz incelemesinde;
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün yapılan incelemesinde;
Sanığın hırsızlık suçuna yönelik mahkemenin 11/12/2014 tarih, 2013/659 Esas ve 2014/578 Karar sayılı kararının, sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 02/07/2018 tarih, 2017/904 Esas ve 2018/9783 Karar sayılı kararıyla onanmasına karar verilerek hükmün kesinleşmesine karşın, bu suç hakkında yeniden kurulan hükmün hukuken geçersiz olduğu ve taraflara temyiz hak ve yetkisi kazandıramayacağı anlaşıldığından, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
2-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün yapılan incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’nın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
Mahkemenin 11/12/2014 tarih, 2013/659 Esas ve 2014/578 Karar sayılı kararıyla verilen hırsızlık suçu için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan 09/01/2020 tarih ve 2019/69687 numaralı itirazın incelemesinde;
Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan yapılan yargılama sonucunda; 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi gereğince 2 yıl hapis cezasına ilişkin Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/12/2014 tarih, 2013/659 Esas ve 2014/578 Karar sayılı kararına ilişkin sanığın temyizi üzerine;
Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 02/07/2018 tarih, 2017/904 Esas ve 2018/9783 Karar sayılı kararıyla;
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...'nın temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, karar verilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 09.01.2020 tarih ve 2019/69687 sayılı yazısı ile;
ANLATIM VE TALEP:
' Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/12/2014 tarih, 2013/659 Esas 2014/578 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan TCK'nın 142/1-b, 53 ve 58/6-7 maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası, hak yoksunlukları ve Yalova 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/191 Esas-2013/109 Karar sayılı hırsızlık suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezasından dolayı mükerrir olduğundan sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, yine sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan TCK'nın 116/1, 53 ve 58/6-7 maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezasından dolayı mükerrir olduğundan sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiş olup; hükmün sanık tarafından temyizi üzerine Başsavcılığımızca hükmün;
Hırsızlık suçundan onanması, konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan ise özetle CMK'nın 225/1.maddesi uyarınca bu suçtan usulüne uygun açılmış bir dava bulunmadığı halde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi ve TCK'nın 53.maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesinin kısmi iptal kararının gözetilmesi gerektiği belirtilmek suretiyle hükmün bozulmasına karar verilmesinin talep edildiği,
Yüksek Dairenizin 02/07/2018 tarih, 2017/904 Esas- 2018 9783 Karar sayılı kararı ile yine özetle TCK 53 maddesine ilişkin mahkemenin vermiş olduğu kısmi iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmadığı belirtilmek suretiyle hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararının onanmasına, konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan ise özetle CMK'nın 225/1.maddesi uyarınca bu suçtan usulüne uygun açılmış bir dava bulunmadığı, TCK'nın 116/1.maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kamu davası açılması sağlanıp bu dosya ile birleştirildikten sonra hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi, TCK'nın 53.maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesinin kısmi iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması gerekçeleri ile hükmün bozulmasına karar verildiği,
Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesince bozma kararı üzerine dosyanın 2018/581 esas sırasına kaydı yapıldıktan sonra sanık hakkında Yalova Cumhuriyet Başsavcılığına konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan suç duyurusunda bulunulması üzerine sanık hakkında atılı suçtan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sırasında sanık hakkında verilen ve Yüksek Dairenizin temyiz incelemesinden geçerek kesinleşen hırsızlık suçuna ilişkin tekerrüre esas alınan Yalova 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/191 Esas-2013/109 Karar sayılı hırsızlık suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin ilamın usulüne uygun olarak kesinleşmediğinin anlaşılması üzerine ve sanığın talebiyle ilgili dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yüksek Yargıtay'a gönderildiği, Yüksek Dairenizin 24/04/2019 tarih, 2018/3852 Esas ve 2019/6004 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, bu kapsamda sanık hakkında tekerrüre esas ilamın hüküm tarihi itibariyle usulüne uygun kesinleşmediğinin anlaşıldığı, mahkemece yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında daha önce Yüksek Dairenizin temyiz incelemesinden geçerek kesinleşen hırsızlık suçundan tekrar mahkumiyet kararı verilip bu kez sanık hakkında TCK'nın 58/6-7 maddesinin uygulanmamasına, yine konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan TCK'nın 116/1, 53 maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezasına hükmedildiği, kararın sanık tarafından yasal süresi içerisinde temyizi üzerine dosya Başsavcılığımıza gelmekle, sanık hakkında onama kararı üzerine kesinleşen hırsızlık suçundan verilen mükerrer nitelikte kararın yok hükmünde olması hukuken hüküm ifade etmeyecek nitelikte karar olduğunun anlaşıldığı' belirtilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
'Cumhuriyet Başsavcılığımızla Yüksek Daireniz arasındaki itiraza konu uyuşmazlık sanık hakkında usulüne uygun kesinleşmemiş Yalova 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/191 Esas-2013/109 Karar sayılı hırsızlık suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınmak suretiyle sanık hakkında TCK'nın 58/6-7 maddeleri uygulanmak suretiyle sanığa verilen hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin olup, yukarıda ayrıntılı olarak açıklandığı üzere Yüksek Dairenizin onama kararı vermek suretiyle kesinleşen hırsızlık suçunda tekerrüre esas alınan mahkumiyet kararının Yüksek Dairenizin onama kararı verildikten sonra usulüne uygun kesinleşmediğinin anlaşılması, sanığa ait adli sicil kaydı incelendiğinde de sanığın atılı hırsızlık suçundan suç tarihi itibariyle tekerrüre esas sabıkasının bulunmaması sebebiyle sanık hakkında TCK'nın 58/6-7 maddelerinin uygulanma koşulunun bulunmaması sebebiyle itiraz yoluna başvurulduğu' belirtilmiştir.
SONUÇ VE İSTEM: Açıklanan gerekçelerle;
'Yukarda açıklanan nedenlerle 6352 sayılı yasanın 99. Maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesine eklenen 2. fıkra uyarınca İTİRAZIMIZIN KABULÜ ile Yüksek Dairenizin Yüksek Dairenizin 02/07/2018 tarih, 2017/904 Esas- 2018 9783 Karar sayılı kararı onama ilamının kaldırılarak;
Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/12/2014 tarih, 2013/659 Esas 2014/578 Karar sayılı ilamının BOZULMASI'na karar verilmesi,
İtirazın kabul edilmemesi halinde , 6352 sayılı yasanın 99. Maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesine eklenen 3. fıkra uyarınca, dosyanın itirazın incelenmesi için Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na GÖNDERİLMESİNE karar verilmesi;itirazen arz ve talep olunur.' şeklinde istemde bulunulması üzerine dosya dairemize gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü;
İTİRAZIN KAPSAMI;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Yalova 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 21/02/2013 tarih, 2012/191 Esas ve 2013/109 Karar sayılı ilamının usule uygun olarak kesinleşmediğinin anlaşılması üzerine sanığın temyizi süresinde kabul edilerek Yargıtay 17. Ceza Dairesi'nin 24/04/2019 tarih, 2018/3852 Esas ve 2019/6004 Karar sayılı ilâmıyla bozulması üzerine davanın halen derdest olduğu, dolayısıyla tekerrüre esas alınan mahkûmiyetin eldeki dosyaya konu suçun işlendiği 16/08/2013 tarihinde henüz kesinleşmemiş olması nedeniyle tekerrüre esas olamayacağı, sanığın sabıkasında tekerrüre esas başka bir ilamının da bulunmaması nedeniyle Dairemizin hırsızlık suçu için verilen onama kararının kaldırılması istenmiştir.
KARAR;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Yalova 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 21/02/2013 tarih, 2012/191 Esas ve 2013/109 Karar sayılı ilamının usule uygun olarak kesinleşmediğinin anlaşılması üzerine sanığın temyizi süresinde kabul edilerek Yargıtay 17. Ceza Dairesi'nin 24/04/2019 tarih, 2018/3852 Esas ve 2019/6004 Karar sayılı ilâmıyla bozulması üzerine davanın halen derdest olduğu, dolayısıyla tekerrüre esas alınan mahkûmiyetin eldeki dosyaya konu suçun işlendiği 16/08/2013 tarihinde henüz kesinleşmemiş olması nedeniyle tekerrüre esas olamayacağı, sanığın sabıkasında tekerrüre esas başka bir ilamının da bulunmaması nedeniyle sanık hakkında hırsızlık suçu için 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi hükümlerinin uygulanamayacağı ve Yargıtay 17 Ceza Dairesinin 02/07/2018 tarih, 2017/904 Esas ve 2018/9783 Karar sayılı kararı ile onaylandıktan sonra hırsızlık suçundan mükerrir nitelikte kurulan 02/05/2019 tarih, 2018/581 Esas ve 2019/236 Karar sayılı kararının yok hükmünde olduğu anlaşılmıştır.
Bu nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.01.2020 Tarih ve 2019/69687 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan İTİRAZIN KABULÜNE, Yargıtay 17. Ceza Dairesi'nin 02/07/2018 tarih, 2017/904 Esas ve 2018/9783 Karar sayılı ilamı ile sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen onama kararının KALDIRILMASINA,
Yerel mahkemece hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Yalova 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 21/02/2013 tarih, 2012/191 Esas ve 2013/109 Karar sayılı ilamının usule uygun olarak kesinleşmediğinin anlaşılması üzerine sanığın temyizi süresinde kabul edilerek Yargıtay 17. Ceza Dairesi'nin 24/04/2019 tarih, 2018/3852 Esas ve 2019/6004 Karar sayılı ilâmıyla bozulması üzerine davanın halen derdest olduğu, dolayısıyla tekerrüre esas alınan mahkûmiyetin eldeki dosyaya konu suçun işlendiği 16/08/2013 tarihinde henüz kesinleşmemiş olması nedeniyle tekerrüre esas olamayacağının anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “ TCK 53. ve 58. maddelerinin uygulanmasına ' ilişkin bölümler çıkartılarak, yerine ' 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümleleri yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,17.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.
