4. Ceza Dairesi         2020/28024 E.  ,  2020/17654 K.

TCK'nın 106/2-c maddesi uyarınca birden fazla kişi ile birlikte tehdit suçundan sanıklar ... ve ... hakkında yapılan yargılama sonucunda mahkumiyetlerine dair Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesince verilen 19/09/2013 tarihli 2013/138 Esas ve 2013/274 Karar sayılı hükmün sanıklar ... ve ... tarafından temyizi üzerine,

Dairemizin 02/04/2019 tarihli, 2014/54278 Esas ve 2019/5808 Karar sayılı kararı ile,

''Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.

Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanıkların tehdit eylemiyle birlikte katılanı kasten yaraladıkları, bununla ilgili 20/08/2012 tarihli doktor raporu ve devam eden dava dosyasındaki bilgiler karşısında, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;

Sanıklara yükletilen tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,

Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,

Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,

Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın ve TCK'nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde infaz aşamasında gözetilebileceği,

Anlaşıldığından, sanıklar ... ve ...'in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,'' şeklinde karar verilmiştir.

I-İTİRAZ

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22/10/2020 tarih ve 2019/56358 sayılı karar düzeltme istemli yazısı ile;

''Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 2013/355539 nolu tebliğnamesine konu olan, sanıklar ... ve ...'in, tehdit suçundan mahkumiyetlerine ilişkin hükmün Dairece temyiz incelemesi sonucunda,

Temyiz davasının esastan reddiyle hükümlerin onanmasına, 02/04/2019 tarihinde oybirliği ile karar verilmiştir.

İTİRAZ NEDENLERİ:

Bolvadin Cumhuriyet Başsavcılığı ilamat ve infaz bürosunun 14/05/2019 tarihli yazısı ve hükümlü ...'in 15/05/2019 tarihli dilekçesinin incelenmesinden:

Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/138 Esas 2013/274 Karar sayılı ilamı ve aynı mahkemenin 2014/74 Esas 2018/159 Karar sayılı ilamı ile, aynı sanıklara aynı suçlardan mükerrer ceza verildiği belirtilerek, CMK'nın 308. maddesi kapsamında değerlendirme talep edilmiştir

Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 19/09/2013 gün ve 2013/138 Esas 2013/274 Karar sayılı dosyasının incelenmesinden:

İtiraza konu edilen sanıklar ... ve ... hakkında Bolvadin Cumhuriyet Başsavcılığının 21/01/2013 gün ve 2012/1643 soruşturma, 2013/63 Esas sayılı iddianamesi ile, müştekisi Oğuz Tuncay, suç tarihi 20/08/2012 olan kasten yaralama, hakaret ve birden fazla kişi ile tehdit suçlarından Sulh Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı,

Bolvadin Sulh Ceza Mahkemesinin 09/04/2013 tarih ve 2013/41 Esas 2013/135 Karar sayılı kararı ile, görevsizlik kararı verilerek dosyanın Asliye Ceza Mahkemesine gönderildiği,

Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/138 Esası üzerinden yürütülen yargılamada, tensip kararı ile sulh ceza mahkemesinin görevi dahilindeki suçlarla ilgili tefrik kararı verilip, birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan sanıklar İsa ve ...'in yargılamasına devam edildiği,

Yapılan yargılama sonucu, Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 19/09/2013 gün ve 2013/138 Esas 2013/274 Karar sayılı kararı ile, sanıklar İsa ve ...'in, TCK'nın 106/2-c, 62, 53. maddeleri uygulanmak suretiyle, ayrı ayrı 1 Yıl 8 Ay hapis cezası ile mahkumiyetlerine karar verildiği,

Sanıkların temyiz istemi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 02/04/2019 gün ve 2014/54278 Esas, 2019/5808 Karar sayılı kararı ile sanıklar İsa ve ... hakkında birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan verilen mahkumiyet kararının onandığı, görülmüştür.

Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2018 gün ve 2014/74 Esas 2018/159 Karar sayılı dosyasının incelenmesinden:

İtiraza konu edilen sanıklar ... ve ... hakkında Bolvadin Cumhuriyet Başsavcılığının 21/01/2013 gün ve 2012/1643 soruşturma, 2013/63 Esas sayılı iddianamesi ile, müştekisi Oğuz Tuncay, suç tarihi 20/08/2012 olan kasten yaralama, hakaret ve birden fazla kişi ile tehdit suçlarından Sulh Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı,

Bolvadin Sulh Ceza Mahkemesinin 09/04/2013 tarih ve 2013/41 Esas 2013/135 Karar sayılı kararı ile, görevsizlik kararı verilerek dosyanın Asliye Ceza Mahkemesine gönderildiği,

Sanıkların Sulh Ceza Mahkemesinin görevi dahilindeki suçlarıyla ilgili, Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/138 Esası üzerinden tefrik kararı verilip, 2013/144 Esasına kaydedilerek, 27/05/2013 tarihinde görevsizlik kararı verilip bu suçlarla ilgili yargılama yapmak üzere dosyanın sulh ceza mahkemesine gönderildiği,

Bolvadin Sulh Ceza Mahkemesinin 27/01/2014 gün ve 2014/38 Esas 2014/21 Karar sayılı kararı ile tekrar görevsizlik kararı verildiği, karşı görevsizlik kararı sonrasında, Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesinin 15/04/2014 gün ve 2014/348 D.İş sayılı kararıyla, sulh ceza mahkemesinin görevi dahilindeki suçlarla ilgili olarak da yargılamanın asliye ceza mahkemesinde yürütülmesine hükmedildiği,

Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesinin 15/04/2014 gün ve 2014/348 D.İş sayılı kararı sonrasında, yargılamanın Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/74 Esası üzerinden yürütüldüğü, sadece basit tehdit, hakaret ve kasten yaralama için yargılama yapılması gerekirken ve tensip kararında bu husus belirtilmesine karşın, Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2018 gün ve 2014/74 Esas 2018/159 Karar sayılı kararı ile, sanıklar İsa ve ...'in birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçu yönünden de ayrı ayrı 1 Yıl 8 Ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği,

Sanıkların istinafı üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi'nce duruşma açılarak yapılan değerlendirme sonrasında, 07/11/2018 gün ve 2018/1871 Esas 2018/3200 Karar sayılı kararı ile, TCK'nın 29. maddesi uygulanmak suretiyle, sanıklar İsa ve ... hakkında birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan verilen hapis cezasının ayrı ayrı 1 Yıl 3 Ay 22 Gün'e indirilmesine kesin olarak karar verildiği, görülmüştür.

Her iki dosyanın incelenmesinden, Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesinin 15/04/2014 gün ve 2014/348 D.İş sayılı kararı sonrasında, sadece görevsizlik kararındaki suçlarla ilgili yargılama yapılması gerekirken, sanıklar İsa ve Bayram hakkında birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan ayrı bir yargılama bulunduğu da gözetilmeksizin, Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/74 Esası üzerinden yürütülen yargılamada, birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan sanıklar İsa ve ... hakkında ikinci kez mahkumiyet hükmü kurulduğu, Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 19/09/2013 gün ve 2013/138 Esas 2013/274 Karar sayılı kararının temyiz incelemesi sırasında (Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 02/04/2019 gün ve 2014/54278 Esas 2019/5808 Karar sayılı kararı), Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi'nin 07/11/2018 gün ve 2018/1871 Esas 2018/3200 Karar sayılı kararı ile sanıklar İsa ve Bayram hakkında birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan verilmiş ve kesinleşmiş bir hüküm bulunduğu, aynı fiil nedeniyle mükerrer cezalandırılmanın önlenmesi bakımından, CMK 223/7. maddesi uyarınca değerlendirilme yapılarak bozma kararı verilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.

SONUÇ VE İSTEM:

Yukarıda açıklanan nedenlerle,

İtirazımızın kabulü ile,

Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 02/04/2019 gün ve 2014/54278 Esas 2019/5808 Karar sayılı 'ONAMA' ya ilişkin kararı kaldırılarak,

Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 19/09/2013 gün ve 2013/138 Esas 2013/274 Karar sayılı dosyasında, sanıklar ... ve ... hakkında birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin,

'5271 sayılı CMK.nun 223/7. maddesinde yer alan 'Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa, davanın reddine karar verilir.' hükmü gözetilerek mükerrer cezalandırmanın önlenmesi açısından Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2018 gün ve 2014/74 Esas 2018/159 Karar sayılı dosyası getirtilerek incelenmesi, bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosya içerisine konularak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,' sebebiyle 'BOZULMASINA' karar verilmesi,

İtirazımızın Yüksek Dairece yerinde görülmemesi halinde dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi,

İtirazen arz ve talep olunur.'' isteminde bulunulması üzerine;

Gereği görüşüldü;

İncelenen somut olayda,

Sanıklar ... ve ... hakkında Bolvadin Cumhuriyet Başsavcılığının 21/01/2013 gün ve 2012/1643 soruşturma, 2013/63 Esas sayılı iddianamesi ile, müştekisi Oğuz Tuncay, suç tarihi 20/08/2012 olan birden fazla kişi ile tehdit, tehdit, kasten yaralama ve hakaret suçlarından Sulh Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı,

Bolvadin Sulh Ceza Mahkemesinin 09/04/2013 tarihli 2013/41 Esas ve 2013/135 Karar sayılı kararı ile görevsizlik kararı verilerek dosyanın Asliye Ceza Mahkemesine gönderildiği,

Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/138 Esas numarası üzerinden yürütülen yargılamada, tensip kararı ile sulh ceza mahkemesinin görevi dahilindeki TCK'nın 106/1-1. cümlesi kapsamındaki tehdit, kasten yaralama ve hakaret suçları ile ilgili tefrik kararı verilip 2013/144 esasına kaydettiği, birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan da 2013/138 esas numarası üzerrinden sanıklar İsa ve ...'in yargılamasına devam edildiği,

Yapılan yargılama sonucu, Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 19/09/2013 tarihli 2013/138 Esas ve 2013/274 Karar sayılı kararı ile sanıklar ... ve ...'in TCK'nın 106/2-c maddesi uyarınca birden fazla kişi ile birlikte tehdit suçundan ayrı ayrı 1 yıl 8 ay hapis cezası ile mahkumiyetlerine karar verildiği,

Sanıkların temyiz istemi üzerine, Dairemizin 02/04/2019 tarihli 2014/54278 Esas ve 2019/5808 Karar sayılı kararı ile sanıklar ... ve ... hakkında birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin onandığı,

Sanıkların Sulh Ceza Mahkemesinin görevi dahilindeki tehdit, hakaret ve kasten yaralama suçlarıyla ilgili olarak, Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/138 Esası üzerinden tefrik kararı verilip 2013/144 numarasına kaydettiği esas üzerinden 27/05/2013 tarihinde görevsizlik kararı verilerek bu suçlarla ilgili yargılama yapmak üzere dosyanın Sulh Ceza Mahkemesine gönderildiği, Bolvadin Sulh Ceza Mahkemesinin 27/01/2014 tarihli, 2014/38 Esas ve 2014/21 Karar sayılı kararı ile tekrar karşı görevsizlik kararı verildiği,

Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesinin 15/04/2014 tarihli ve 2014/348 D.İş sayılı kararıyla, Sulh Ceza Mahkemesinin görevi dahilindeki tehdit, kasten yaralama ve hakaret suçlarıyla ilgili olarak da yargılamanın Asliye Ceza Mahkemesinde yürütülmesine hükmedildiği,

Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesinin 15/04/2014 gün ve 2014/348 D.İş sayılı kararı sonrasında yargılamanın Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/74 Esası üzerinden yürütüldüğü, sadece TCK'nın 106/1-1. cümlesi kapsamındaki tehdit, hakaret ve kasten yaralama için yargılama yapılması gerekirken ve tensip kararında da bu husus belirtilmesine karşın, Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2018 tarihli, 2014/74 Esas ve 2018/159 Karar sayılı kararı ile, sanıklar ... ve ...'in birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçu yönünden de ayrı ayrı 1 yıl 8 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği,

Sanıkların istinaf talebi üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi'nce duruşma açılarak yapılan değerlendirme sonrasında, 07/11/2018 tarihli 2018/1871 Esas ve 2018/3200 Karar sayılı kararı ile, TCK'nın 29. maddesi uygulanmak suretiyle, sanıklar ... ve ... hakkında birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan verilen hapis cezasının ayrı ayrı 1 yıl 3 ay 22 güne indirilmesine kesin olarak karar verildiği,

Her iki dosyanın incelenmesinden, Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/74 Esas numarası üzerinden yürütülen yargılamada, Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesinin 15/04/2014 gün ve 2014/348 D.İş sayılı kararı gereğince sadece görevsizlik kararında belirtilen suçlarla ilgili yargılama yapılması gerektiği gözetilmeden sanıklar ... ve ... hakkında birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan da yargılama yapılarak mahkumiyet hükmü kurulduğu, anılan bu kararın Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi'nin 07/11/2018 tarihli 2018/1871 Esas, 2018/3200 Karar sayılı kararı ile kesinleştiği, Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 19/09/2013 tarihli 2013/138 Esas ve 2013/274 Karar sayılı kararıyla sanıklar ... ve ... hakkında birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmünün de Dairemizin 02/04/2019 gün 2014/54278 Esas ve 2019/5808 sayılı kararı ile onanmasına karar verildiği, aynı fiil nedeniyle mükerrer cezalandırılmanın önlenmesi bakımından, Dairemizin 02/04/2019 tarihli onama kararı kaldırılmak suretiyle, dosyanın esastan incelenmesi gerektiği anlaşılmıştır.

Açıklanan gerekçelerle;

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itiraz gerekçesi yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,

Dairemizce verilen 02/04/2019 tarihli 2014/54278 Esas ve 2019/5808 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA,

Dosyanın yeniden incelenmesi neticesinde;

Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.

Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; diğer temyiz itirazlarının reddine,

5271 sayılı CMK' nın 223/7. maddesinde yer alan 'Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa, davanın reddine karar verilir.' hükmü gözetilerek mükerrer cezalandırmanın önlenmesi açısından Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/74 Esas numarası üzerinden yürütülen dosyası getirtilip incelenerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar ... ile ...'in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.