12. Ceza Dairesi 2020/10413 E. , 2022/3852 K.
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hükümler :1- Sanık ... hakkında; TCK'nın 85/1, 62/1, 50/4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Sanık ... hakkında; TCK'nın 85/1, 62/1, 50/4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
3- Sanık ... hakkında; TCK'nın 85/1, 62/1, 50/4, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanık ...'nın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ... müdafii tarafından, sanık ...'nun mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ... müdafii tarafından, sanık ...'in mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
''07/08/2012'' olan suç tarihinin iddianamede ve gerekçeli karar başlığında ''11/06/2013'' şeklinde yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmekle bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre; Sanık ...'ya ait Kaya Bobinaj isimli iş yerinde işçi olarak çalışan ..., 07/08/2012 günü saat 15.00 sıralarında Alanya ilçesi, Türker kasabasında bulunan Asada beton fabrikasındaki çimento silosunun üzerine dışarıdan bağlantı yapılarak bobinajı bağlamak üzere vincin sepeti ile yukarı çıkartıldığı esnada vincin pistonunun patlaması ve yağın boşalması ile vinç sepetinin aşağıya düşmesi neticesinde öldüğü olayda;
17/12/2012 tarihli bilirkişi raporunda: Kaya Bobinajın sahibi ve işvereni olan sanık ...'nın, ölene kişisel koruyucu ekipmanları vermemesi ile çalışma esnasında başında bulunmaması sebebiyle tali kusurlu (1/8) olduğu, kazanın meydana geldiği iş yerinin yetkili müdür olan sanık ...'nun, iş emniyeti ve iş güvenliği bakımından gerekli olan önlemleri almaması, olay yerinde uyarıcı levhaların bulundurmaması sebebiyle tali kusurlu (3/8) olduğu, vinç operatörü olan sanık ... ise çalıştırdığı vince kişi veya malzeme almadan önce vinci çalıştırıp sepet boş iken deneme yaptıktan sonra vincin sepetine kişi veya yük alması gerekirken bu hususa dikkat etmemesi sebebiyle asli kusurlu (4/8) olduğu belirtildiği,
İnşaat mühendisleri ile A sınıfı İş Güvenliği Uzmanı tarafından oluşan üç kişilik bilirkişi heyeti tarafından tanzim edilen 16/09/2013 tarihli raporda: sanık ...'nın, ölen işçiye baret verilerek, vinç sepetinde yapacağı çalışmalar esnasında kullanımının sağlanmaması ile ölen işçiye çalışmalar esnasında uyması gereken iş güvenliği hakkında eğitim verilmemesi sebebiyle tali kusurlu olduğu, sanık ..., kaldırma ekipmanını kuran /kullanan işçilere iş yerinde uymaları gereken iş güvenliği kuralları hakkında eğitim verilmemesi, vincin kullanımında alınacak emniyet tedbirlerinin çalışanlarının iradesine ve keyfiyetine bırakılmasına, iş yerinde etkin bir kontrol ve denetim sisteminin kurulmaması sebebiyle asli kusurlu, sanık ..., aldırma ekipmanını çalıştırmaya başlamadan önce kontrol ederek ekipmandaki arıza ve eksiklikleri tespit edip, bu arıza eksikliklerin ekipmanları kullanmadan önce giderilmesi için yetkililere haber vermemesi, dikkatsiz ve tedbirsiz davranması sebebiyle tali kusurlu, ölenin ise bir kusurunun bulunmadığı belirtildiği,
Makine mühendisi, çevre mühendisi, A sınıfı İş Güvenliği Uzmanı ile B sınıfı İş Güvenliği Uzmanı tarafından oluşan üç kişilik bilirkişi heyeti tarafından tanzim edilen 19/09/2015 tarihli raporda: sanık ..., ölen işçiye iş sağlığı ve güvenliği yönünden eğitim vermemesi, denetim mekanizmasını sağlamaması sebebiyle tali kusurlu olduğu, sanık ..., işin yetkili, teknik eleman denetimi gözetimi ve sorumluluğunda risk değerlendirilmesi yapılmadan, yüksekte çalışma riskine karşı tedbir alınmadan ölen işçinin çalıştırılması sebebiyle asli kusurlu olduğu, sanık ..., vincin günlük kontrolünü yapmaması, insan taşımaya uygun olmayan araçla yukarıya taşıması sebebiyle tali kusurlu olduğu, ölenin ise kusurunun bulunmadığı belirtilmesine karşın aynı heyet tarafından tanzim edilen 04/01/2016 tarihli ek bilirkişi raporunda: sanık ...'nın tali kusurlu olduğu, sanık ...'nun asli kusurlu olduğu, sanık ...'in, işçi konumunda bulunması, iş güvenliği yönünden yeterli eğitimi almaması, yüksekten çalışmada kullanılacak daha emniyetli iş ekipmanı temin edilmemiş olması, emredileni yapmış olması sebebiyle kusursuz olduğu, ölenin ise kusurunun bulunmadığı belirtildiği, yerel mahkeme tarafından hükme esas alınan 16/09/2013 ile 19/09/2015 tarihli bilirkişi raporlarının oluş ve dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık ... müdafinin ceza miktarına, kusur durumuna, eksik incelemeye, sanık ... müdafinin kusur durumuna, eksik incelemeye, sanık ... müdafinin ise kusur durumuna, eksik incelemeye ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanıklar hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken TCK’nın 50/4. maddesi yönlendirmesi ile TCK’nın 50/1-a. maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK’nın 50/4. maddesi olarak gösterilmesi ve hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulama maddesi olan TCK'nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2- Taksirle işlenen suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilerek, vekalet ücretinin sanıklar tarafından eşit şekilde ödenmesine karar verilmesi gerekirken, vekalet ücretinin müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi ile yargılama giderlerinin sanıklardan neden oldukları oranda tahsiline karar verilmesi yerine sanıklardan ... ve ...'na yükletilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 2. fıkrasının üçüncü ve dördüncü paragrafı çıkarılarak yerine ''Sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak, TCK'nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 30 TL hesabıyla 27.3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına' ibaresinin eklenmesi, hükmün 3.fıkrasının üçüncü ve dördüncü paragrafı çıkarılarak yerine ''Sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak, TCK'nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 760 tam gün olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 30 TL hesabıyla 22.8000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına' ibaresinin eklenmesi, hükmün 4. fıkrasının dördüncü ve beşinci paragrafı çıkarılarak yerine ''Sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak, TCK'nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 605 tam gün olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 12.1000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına' ibaresinin eklenmesi, hükmün 5. fıkrasında yer alan ''müştereken ve müteselsilen'' ibaresinin çıkarılarak yerine ''eşit olarak'' ibaresinin eklenmesi, hükmün 3. fıkrasının a, b ve c bendi çıkarılarak yerine ''2.640,25 TL olan yargılama giderlerinin sanıklardan sebep verdikleri oranda tahsiline karar verilmesi'' ibaresi eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
